Sıklmaktan sıkldım

 Sıkılmadan yapabileceğime inandığım tek bir şey var oda sıkılmak. 

İstediğimde her şeyi yapabileceğime inanıyorum ama istemeyi yapamıyorum. 

Her şey den o kadar erken sıkılıyorum ki etrafım yarım kalan şeylerle dolu. Bir şeye başladım mı 15 gün süre içersin de bitirirsem ne ala bitiremezsem yıllarca etrafta dolanır zavallı kitaplarım gibi onlara zavallı diyorum çünkü gerçekten acınacak haldeler okumadığım kitapları kütüphaneme koymam onlarda etrafta dolaşıp duruyorlar. Dün bir kitaba başladım bu gün bitirdim eğer bitirmeseydim diğer kitaplarım gibi ser sefil olacaktı kitapları kütüphaneden almayı daha seviyorum böylece götürene kadar mecburen okuyorum. Yarım bıraktığım bir ton film var. Ve tabi ki bir ton yarım kalmış yazı bundan öncede bir yazı yazıyorum ama zavallının kaderi ömür boyu taslak olacak. Eskiden çok sık post yazarım şimdi yılda bir yazıyorum bütün blogları okuyorum ama yorum yazmaya üşeniyorum. 

Hatta yemek yemeyi her sabah yatağı düzeltmek gibi sıkıcı buluyorum sadece kahvaltı yapmayı seviyorum diğer zamlar ağzıma bir şeyler atarak midemin istediğini yerine getiriyorum tatlı istiyorsam bir paket çikolata yeterli bazı zamanlar  günü vişne suyuyla geçirirdim.

Bir gün bir karar aldım sabahın köründe kalkıp yürüyüş yapacaktım evi yakın olan bir arkadaşıma gidip -bak o kadar ciddi olalım ki birimizin ayağı kırılsa diğerimiz onu tekerlekli sandalyele götürecek tamamı ? dedim kızda tamam dedi  ilk haftalar gayet iyi geçti sonra her sabah aynı şeyi yapmanın sıkıcı olduğuna karar verdim ve arkadaşıma vazgeçelim bu sevdadan dedim kız tabi alışmış benim yarım bıraktığı işlere.

 Bunun gibi bir çok şeyi yarıda bırakıyorum hatta bir kere bacağıma ağda yapıyordum önce sağ bacağımı yaptım ve solunda sıkıldım ve bıraktım ve epeyice uzun bir süre öyle dolaştım buna inanmak güç olabilir ama yaptım. Okuluma nasıl devam ettiğim konusunda hayretteyim sanırım annem sayesinde ve ileride 4 yıl boyunca belki daha fazla okuyacak olmam beni bunaltsa da direnme hakkım yok. Her gün 2,5 litre su içmeye karar verdim biraz sağlıklı olmam gerektiğini düşünerek, bir kaç gün sonra iki bardağında yeterince sağlıklı olacağına karar verdim. Yazın arkadaşlarla anlaşıyoruz işe girelim çalışalım diye en erken ben pes ediyorum. Bir git gelim bazı dönmeler inanılmaz bakımlı oluyorum bazı dönemler ise saç taramanın dahi anlamsız olduğunu düşünüyorum.Her kese soruyorum bişileri sürekli yapmaktan sıkılmıyormusunuz diye genelde cevap aynı sıkılıyoruz ama mecburuz ben sanırım kendimi bir şeylere mecbur etmeyi sevmiyorum bir şeyden sıkıldıysam üzerime pek gitmiyorum hemencecik bırakıyorum.

Ama bildiğim bir şey var sıkılmaktan çok sıkıldım 

bende düzenli insanlar gibi bir diziye başlayınca sonunu getirmeyi (çalıkuşunu yarıda bıraktım da ) spor salonlarında vakit geçirmeyi masaya oturup yemek yemeyi istiyorum.

Aramızda kalsın ama sevdiceğimden de  zaman zaman sıkılırdım her gün gelip okuldan alması bana sıkıcı geliyordu ona gelme desem aklından bir ton şey geçirim üzülecekti onun Rusya ya gitmesi benim için sanki biraz iyi oldu her ne kadar özlesem de...

özürlümüyüm acaba ?

konuyla ilgisi yok ama şöyle bir fotoğraf gördüm paylaşmadan edemedim dursun bir kenarda bu adamlara bayılıyorumm.